24 Kasım 2005 Perşembe

Govardhan Lal

Öylesine değersiz birisi olmama rağmen, sırt ağrısı benden mutlu gibi, ve ben onunla alçak gönüllü, hoşgörülü ve mutlu olmayı öğreniyorum. Kaçınılmaz olarak zayıf düşüyor ve sınırlanıyorum, yine de içimde, derinlerde aynıyım, enerji dolu ve yerinde durmaz.

Yoga-ksemam vahami aham, onların ihtiyaçlarını giderir, ve sahip olduklarını korurum. Düşünmeme ve imdadıma yetişen bu küçük not defterini ve kalemi yanımda taşıyorum. Ama en tatlı ferahlık daima kutsal isimlerin zikri ve şarkılarında, Hare Krishna Hare Krishna Krishna Krishna Hare Hare Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare. Ey Rab Hari! Görünüşte bir ıstırap olan bu durum Senden bir armağan. Aksi halde, nasılda Seni düşünebilirdim?

Ciddileştim, düşünüyorum, ya şimdi ölsem, nasılda hepinize "Ben iyiyim, lütfen gülümseyin! :)" diyeceğim? Ya da, sizlere ne bırakacağım?

Oo! Harika! Tam şimdi Radhe Shyama, Govardhana Lal (Türk gününden) ve Srimati Tulasi Maharani'nin resminin bulunduğu zarfı buldum. Heryerde aramıştım ve Onları kaybettiğimi düşünüyordum ama Onlar daima benimle bu not defterinin içindelermiş! Ortaya çıkmak için komik zamanlama! :) Hepiniz Govardhana Lal'ı mutlaka görmelisiniz. New Vraja Dhama'dan ayrılmadan hemen önce bir mataji (anne) bana Govardhana Lal'dan bir maha (bir küpe) verdi, şimdi capa malamı (tesbih) taşıdığım capa çantamda asılı. Evet, lütfen NVD'yi ziyaret edin ve Govardhana-Lal'ı görün. Bu benim sizlerden isteğim, O sizin kalbinize inanılmaz mutluluğu getirecek, en derinden, öyle çok ki, zıplamaya başlayacaksınız ve dans edeceksiniz. Govardhana-Lal'i görün.

Belki, yavaş yavaş, her günü sanki yaşamımın son günüymüş gibi yaşamanın nasıl olduğunu anlamaya başlayacağım. Bunun için bedensel acı içinde olmamıza gerek yok, ama bu elbette yardımcı. Ölüm hepimizi bir gün ziyaret edecek. Onu ne kadar iyi ağırlayabileceğim? O günü büyük bir kutlama yapabilmeyi istiyorum, hem kendi kalbimde, hem de hepinizin kalplerinizde.



Although I'm such a worthless person, it seems the backache is happy with me, and I'm learning to be humbler, tolerant and happy with him. Inevitably, I'm becoming weak and limited, yet inside, deep inside, I'm the same, full of energy and restless.

Yoga-ksemam vahami aham, to them I carry what they lack, and preserve what they have. I carry with me this small notebook and a pencil, helping me meditate and find relief. But the sweetest relief is always in singing and chanting the holy names, Hare Krishna Hare Krishna Krishna Krishna Hare Hare Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare. O Lord Hari! Seemingly a suffering, this condition is a great gift from You. Otherwise, how else I would be able to think of You?

I've become grave, thinking that what if I die now, how would I be able to tell you all, "I'm very well, please smile! :) " or, what will I be leaving to you all?

Oh great! Just now I found the envelope with pictures of Radhe Shyama, Govardhana Lal (from Turkish day) and Srimati Tulasi Maharani. I've been looking everywhere and thought I lost Them but They were all the time with me inside this notebook! Funny timing to appear! :) You should all see Govardhana Lal. Just before leaving New Vraja Dhama, a mataji gave me a maha (an earring) from Him, now its hanging on my japa bag where I keep my chanting beads. Yes, you please visit NVD and meet Govardhana-Lal. This is my request, He will bring incredible happiness to your heart, from deep inside, so much so that you'll start jumping and dancing. See Govardhana Lal

Maybe, gradually, I'll come to understand how it is to live each day as if it is the last day of my life. For this, we dont need to be in bodily pain, but it surely helps. Death will visit all of us one day. How well will I be able to host him? I'd like to make that day a great celebration, both within my heart and within all of your hearts.


alçak gönüllü . . . {alázatos}

hoşgörülü . . . { türelem}




Hiç yorum yok: