ülöö

martıları seyrediyorum.
oturmuş güneşin batışını izliyorlar
ne düşünüyorlar acaba?

bir zamanlar ben de bir kuştum.
uçmayı hala seviyorum, gözlerimi kapatıyorum ve
dağlar, tepeler, ormanlardan geçiyorum

martı hala oturuyor, ben de.
bugün Prabhupada bana uğradı
sebepsiz merhametini hissettirdi

oturuyoruz, Hare Hare
oturmayı ve düşünebilmeyi seviyorum.

keşke
şu martı kadar kararlı olabilseydim,
kanatlarımla didişmeyi bırakıp
sakince oturabilseydim.

Hare Hare
peki, şimdi biraz capa
Krişna çağırıyor.




i am watching the seagulls.
they are sitting, looking at the sunset
i wonder what are they thinking?

once upon a time i was also a bird.
i still love to fly, closing my eyes
i cross over mountains, hills and forests

seagull still sitting, me also.
today Prabhupada came by
made me feel his causeless mercy

we are sitting, Hare Hare
i do like to sit and being able to think.

if only
i could be as determined as that seagull,
leaving aside scuffling with my wings
sitting in serenity.

Hare Hare
allright, now a little japa
Krishna is calling.