újra elolvasás

Bhagavad-gita'yı yeniden okumayı arzu ediyorum. Rafımda gözlerimin içine ilgimi bekleyerek sabırsızca bakan pek çok kitabım olmasına rağmen onlardan biraz zaman dileneceğim ve Bhagavad-gita'yı yeniden okumaya başlayacağım.

Neden yeniden okumalıyım? Onu bir defa değil, pek çok kere okudum. Buna Srila Prabhupada geldi ve yanıt verdi, "Kişi Bhagavad-gita'yı itaatkar bir ruhla okumazsa anlayabilmesi çok zordur, çünkü o büyük bir gizemdir." Onu itaatkar bir ruhla okuduğumu hiç sanmıyorum, okumalarım çoğunlukla meraktan, şüpheden ve görevim gereği oldu. Bu nedenle, biraz bilgim olabilir ama bu gizemli bilimin benim pratik hayatıma verdiği sonuç, anlayış nerede?

Ama bu pek de fena bir durum değil, itaatkar olma, kişinin kendisini dürüstlükle ve alçak gönüllülükle teslim edebilmesi kolaylıkla elde edilmiyor. İtaatkarlığın hiç bitmeyen dereceleri var ve her bir adımda daha çok öğrenme ve anlamaya şansımız var. Bhagavad-gita ebediyen var olmakta ve biz kendimizi onu öğrenmeye içtenlikle verirsek, kendi ebedi öz benliğimizi keşfedeceğiz.

Bunu yapabilecek miyim? Bilmiyorum... Konuşmak ve yazmak yapmaktan daha kolay. Sanırım sırf çok zevkli olduğundan onu yeniden okumak beni cezbediyor, oldukça duyularımın hakimiyetindeyim. Diğer yandan, ancak kendi anlayışımı geliştirerek daha faydalı bir insan olabileceğimin farkındayım... (hmm sanırım kendi özümü keşfetmek pek ilgimi çekmiyor) Ama her nasılsa, itaatla okuduğunuz anda sizi müthiş bir mutluluk kucaklayacak :-)



I have a desire to read Bhagavad-gita again. Although I have many books on the shelve, looking into my eyes and waiting impatiently for my attention, I'll beg some time from them and start to re-read Bhagavad-gita.

Why should I re-read? I've read it not once but many times. To this, Srila Prabhupada came and gave an answer, "Unless one reads the Bhagavad-gita in a submissive spirit, it is very difficult to understand, because it is a great mystery." I dont think I've ever read it submissively, my readings were mostly out of curiosity, suspicion or out of duty. Therefore, I may have some knowledge but where is the realization, the outcome of that mystical science into my daily practical life?

But this is not a very bad situation, submission, being able to give oneself honestly and humbly in surrender is not easily acquired. There are never ending degrees of submissiveness and on each step we have a chance to understand and realize more. Bhagavad-gita is eternally existing and if we engage ourselves in sincerely learning it, by meditating and also applying it into our lives, we will discover our eternal selves.

Will I be able to do this? I dont know... Speaking and writing is easier then doing. I think I am attracted to re-reading it not out of reaching a goal, but just because it gives so much pleasure, I am a very much sense-run person. On the other hand, I'm aware that only by developing my realization I may become a more useful person... (hmm.. seems discovering myself is not my interest) But in any case, once you read submissively, an immense bliss will hug you :-)



Ez a mü nagy rejtély, ezért mindaddig, amíg nem alázatos szellemben olvassuk, rendkivül nehéz megérteni.