10 Aralık 2005 Cumartesi

Vrindavana

Sri Vrindavan'ı özlüyorum. Zamansız bir yer düşünün, bu dünyanın dışında... orası Vrindavan. Rengarenk kuş sesleri ile çevrili, şarkı söyleyen ağaçlar ve dans eden sis. Orada, değdiğiniz kum kendinden ışıldar.

Vrindavan'ın ineklerini özlüyorum. Kalbim ne çaresiz, onların bakışlarını, huzurlu yürüyüşlerini göremediğinden.. . burada, Istanbul'da, bir araba denizi içindeyim, arabalar, arabalar, inekler.. . evet, onları inek olarak görüyorum, kırmızı, mavi.. büyük, küçük.. .

Ey benim Radham! Sen beni derinden kandırdın! Vrindavan'da yaşamama izin verdin, ve burada
ben deli oldum. Lütfen bu rüyanın devam etmesini sağla, daima Sri Vrindavan Dham'ı hatırlayabileyim. Bu düşmüş ruh gönlünü zamansızlığa ve mutluluğa ulaştıran Senin yüce merhametine bir sebep göremiyor.

Sri Vrindavan'ı özlüyorum. Yalvarıyorum, daha da çok özleyebilmek için, böylece tüm düşmüş kalplere bir şekilde Vrindavan'ı verebilirim. Vrindavan mutluluktur.



I am missing Sri Vrindavana. Think of a place that is out of time, out of this world... that is Vrindavana. It is surrounded with colorful voices of birds, singing trees and dancing fog. There, the sand you touch is self effulgent.


I am missing cows of Sri Vrindavana. How desperate my heart is, not being able to see their smiling looks, peacefull walks.. . here in Istanbul, i am in the midst of a sea of cars, cars, cows.. . yes, i see them as cows, red, blue.. big, small.. .

Oh my Radha! You have tricked me deeply! You let me live in Vrindavana, and here I've become mad. Please let this dream continue, let me always remember Sri Vrindavana Dhama. This fallen soul can not see any cause to Your great mercy, freeing my heart into timelessness and bliss.

I am missing Sri Vrindavana. Begging to miss more and more, so I may somehow bring Vrindavana in all fallen hearts. Vrindavana is happiness.

Hiç yorum yok: