hóvihar

Günler sonra, kar fırtınası ayrıldı. Kuşlar aç, pencereye geliyorlar. Biraz ekmek bıraktım onlara. Rüzgarın olmaması garip geliyor şimdi ve güneş, ne denli kuvvetli, parlak. Günlerce onu görmediğimizden kolaylıkla unutmaya eğilimli oluyoruz ama güneş hep orada, daima sıcak ve hayat verici. Aynen bunun gibi, Krişna da daima burada, ve hep şefkatli. Biz unutmaya eğilimliyiz ve düşünüyoruz, "Göremiyorsam O nerede?" :-)

fırtınalar gelir ve gider.


Days later, the snow storm left. Birds are hungry, coming to window. I left a little bread for them. Having no wind feels awkward now and the sun, how strong and bright it is. Because we do not see it for many days, we tend to easily forget but the sun is always there, ever warm and giving life. Just like this, Krishna is also ever present, and ever compassionate. We tend to forget and think "Where is He, if I can not see?" :-)

storms come and go.